mescid-i aksa

diğer ismi beyt-i makdis'dir. (mukaddes ev) buranın inşaatına ilk olarak hz. davud başlamış fakat oğlu hz. süleyman tamamlamıştır. tarih boyunca birçok istila ve doğal afete maruz kalan mabed, günümüzdeki halini 1034'te halife zahir'in yaptırması ile almıştır.

“mukaddes şehrimiz kudüs’ü, mukaddes mabedimiz mescid-i aksa’yı, islam diyarı gazze’yi, her türlü işgal ve tecavüzden kurtarmak için, bütün islam ve insanlık adına, bütün gücümüzle çalışacağımıza söz veriyoruz.” (bkz: necmettin erbakan)

eskiden insanlarım soykirimlara neden seslerini cikarmadiklarina, sayisi ne olursa olsun bir can dahi inciniyorsa nasil tepkisiz kalip hayatlarina devam edebildiklerine sasirirdim. ve hakeza bu zülmü yapanlarin kahramanca gösterilmesine, ellerini sanki hic kana bulamamiscasina tiksindirici hareketlerine, gülüslerine...sonra farkettim biz hala gecmisteyiz. suan mescidi aksada israil askerleri tarafindan yaralanan bildigimiz 163 yarali var sadece aksam namazindan sonra yaralanan insan sayisi bu ve hala catisma devam ediyor fakat ne bir ses ne bir seda var oradaki insanlar tipki yillar öncesindeki olaylar gibi tek baslarina birakildilar...umarim mescidi aksanin kurtulusuna sahit olacagimiz günler yakindir.. ve zalim ve zulme destek olanlar icin de yasasin cehennem.

Bahsi geçen ayetler Bakara 142-144 Hz. Peygamber, kıble değişikliği ile ilgili bu âyetler gelinceye kadar (ağırlıklı görüşe göre on altı veya on yedi ay, bk. Tirmizî, “Tefsîr”, 3) Kudüs’teki Beytülmakdis’e yönelerek namaz kılmışsa da, Kâbe’nin kıble olması hususunda derin bir istek duyuyordu. Hz. Peygamber’in bu arzusu yönünde kıblenin değiştirilmesiyle kimlerin gerçekten Allah’ın resulüne gönülden bağlı samimi müminler olduğu, kimlerin müslüman görünmelerine rağmen münafık oldukları da ortaya çıkacaktı. Nitekim âyetin üslûbundan anlaşıldığına ve tefsirlerde yer alan bazı rivayetlere göre, hicretin 2. yılında Receb veya Şâban ayında gerçekleşen kıble değişikliği, neredeyse bir fitne sebebi olmuş; Hz. Peygamber ve müslümanlar bu değişikliği memnunlukla karşılarken yahudilerle birlikte münafıklar da bunu bir dedikodu vesilesi yapıp Hz. Peygamber’e dil uzatmaya kalkışmışlardır (ayrıntılı bilgi için bk. Taberî, II, 11-12). Kıblenin değiştirilmesi, “Allah’ın hidayet verdiği kimseler”in dışında kalanlara yani yahudiler ve münafıklarla henüz İslâm’ı içlerine sindirememiş kesimlere ağır gelmiş; önemli bir mesele olarak tartışma konusu yapılmış; hatta –yahudilerin de telkiniyle– müslümanlar arasında daha önce Kudüs’e yönelerek kılınan namazların boşa gitmiş olacağı kaygısına kapılanlar bile olmuştur (İbn Atıyye, I, 220-221). İşte âyette “Allah imanınızı asla zayi edecek değildir. Çünkü Allah insanlara karşı çok şefkatli, çok merhametlidir” buyurularak O’nun, kendisine iman ve itaatin gereği olarak yapılan amelleri kabul edeceğine, dolayısıyla bu hususta bir kaygıya kapılmanın yersiz olduğuna dikkat çekilmiştir. Kaynak : Kur'an Yolu Tefsiri Cilt: 1 Sayfa: 229-231 Peygamberimiz Kabeye derin bir istek duyması daha önceleri kıble olmuş Beyt-ülmaksid'in önemsiz bir yer sayıldığı anlamına gelmez. Burada sapkın olanların istekleri olmayınca şeytanlaşmalarından dem vuruluyor. Yani namaz yönünün değişmesini isteklerine aykırı buluyorlar. İslam hoşgörü dinidir. Fakat hatada ısrar etmek kalbi karartır. Ayrıca; Beytü'l-Makdis, Mûsâ (a.s.)'dan İsâ (a.s.) zamanına kadar peygamberlerin toplantı yeri ve mukaddes vahiy merkezi olmuştur. İsrâ suresinin ilk ayetinde belirtildiği gibi, Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.s.) de Mirac'a giderken oraya uğramıştır. İslâmiyet'in ilk yıllarında kıble Beytü'l-Makdis idi. Resulullah (s.a.s.) Mekke döneminde namazlarını Beytü'l-Makdis'e doğru kılardı. Ancak namaza öyle dururdu ki Kâbe Beytü'l-Makdis'e ile kendi arasında kalırdı. Medîne'ye hicret ettikten sonra da onaltı ay Beytü'l-Makdis'e yönelerek namaz kılmaya devam etmiş, nihayet " yüzünü Mescid-i Haram tarafına çevir. Nerede olursanız yüzlerinizi o yöne çevirin. " (el-Bakara, 2/144) ayeti inince artık kıble Kâbe olmuştur. (Müslim, Mesâcid, 11). Peygamber Efendimiz (s.a.s.) hadîs-i şeriflerinde Beytü'l-Makdis'de namaz kılmaya teşvik etmiş: "Beytü'l-Makdis'e gidin, orada namaz kılın. Çünkü orada kılınan bir namaz başka yerlerde kılınan bin namaz gibidir. " buyurmuştur. Beyt-ülmakdis = Mescid-i Aksa

buranın kutsal olduğunu zerre düşünmüyorum. hadi kutsallık neyse de, önemli olduğuna inancım sıfır. hele günümüzde tamamen bir şablona dönüşmüş vaziyette. önceki devirlerde de bu durumun hep devam ettiğini düşünüyorum. ancak insanlık olarak bunu nasıl yedik, işte orasını bilmiyorum. aslında onu da biliyorum. daha bugün hem çırağıma hem de müşterime "yani siz şimdi insanın uzaya çıktığına inanıp tanrı'ya inanmıyor musunuz?" dedim, ikisi aynı anda durakladı. çünkü ortada ispat edebileceğin bir şey yok. hem uzay hem de tanrı konusunda. her iki durumda da birileri bir şey diyor, sen de onu tekrarlıyorsun sadece. bunun adıysa bazen bilim, bazense din oluyor. bu da o hesap işte. bir defa burası ne stratejik bir öneme sahip ne de jeolojik olarak ehemmiyeti var. tarihin hiçbir döneminde de olmadı. tarih mezunu olarak bunu iyi biliyorum. hatta arttırıyorum. ve içten içe inanıyorum; istanbul buradan yüz bin kat daha kutsal. ve insanlık için ehemmiyetli. hep de öyle oldu. ve hep öyle kalacak. son bir ekleme; bize hiçbir zaman şu halleri gösterilmez kolay kolay. yani şura için binlerce yıldır insanların birbirini öldürmesi, ne dinle ne de başka bir şeyle anlatılabilir. yok sembol falan demeyin, kalbinizi kırarım. abi şu nedir? şunun kime ne faydası olmuş şimdiye dek ve şimdiden sonra olacak? https://twitter.com/naim_eyyubi/status/1500551987640872968